Tekst

De Boven-Ourthe te Nadrin (13-10-2009)

Bron : Wandeling 32 uit Groot wandelboek Ardense Rivieren van Lannoo
Afstand : 10 km. Maar door twee wegvergissingen rond de 15 km.
Start : Aan hotel-restaurant Le Belvédère om 10:30 bij 8° celsius.
Aankomst : Om 14:30 bij 15° celsius.
Lucht : Licht bewolkt.

De wandeling:

Onmiddelijk na de start kom je via een steile afdaling via wat kruipwerk bij de rotsen van Herou. Meteen kan je in de diepte de Ourthe bewonderen. Je hebt ook de keuze om dit moeilijk en gevaarlijk pad te vermijden, maar dan mis je de mooie panorama's. Ik koos dus voor de moeilijke weg, en door de natte rotsen, wortels en bladeren was het hier extra gevaarlijk. Niet voor mensen met hoogtevrees of voor kinderen. Links kan je in de diepte vallen. Rechts naar beneden rollen tussen de bomen door en zo terechtkomen bij de mensen die het lagere pad hebben gekozen. Eénmaal ben ik gevallen omdat onder de bladeren ook nog eens een ronde tak lag. Gelukkig was het pad hier iets breder.

De bladeren maakte het moeilijk om de paadjes juist in te schatten. Mede met het genieten van het uitzicht heb ik daardoor het naar rechts afslaande pad gemist. Dit moest me naar de Ourthe brengen die ook rechts van me zou liggen. Ik had daarom drie mogelijkheden. De eerste optie was gewoon doorwandelen naar de bocht in de Ourthe die er voor zorgt dat deze links en rechts van me ligt. Maar dan in de diepte springen om de oever te bereiken leek me geen goede oplossing. Teruggaan om het pad te zoeken ook niet. Daarom maar rechts van boom tot boom dalen totaan de oever van de rivier. Kort, maar ook niet makkelijk.

Aan de oever aangekomen nu naar rechts en stroomafwaarts. Bij de start stond ik op 350 meter hoogte. Later nog steigende tot een grotere hoogte. Aan de oever nog op 260 meter (Les Ondes) dalende naar 240 meter (Chayire). Daar waar de Vermoulin moet worden overgestoken 250 meter. Kortom het pad langs de rivier is zeer avontuurlijk, met constant stijgen en dalen, gehinderd door ontwortelde bomen waar je langs, onder of over moet.

Bij het verlaten van de oever zat ik nog op de goede weg. Nadien, we zullen het maar op de weggestoken paden steken door de bladeren, moet ik ergens een missing hebben gemaakt.
In de eerste open vlakte die ik zag keek ik meteen op een kerktorentje van een centrum. Mooi maar niet de bedoeling. Om nog niet verder de weg te missen, naar dit centrum maar. Hopende dat het Nadrin was en de schade zou meevallen bleek het om Meris-Menil te gaan. Een mooi en al in Haloween stemming verkerende dorpje. Van hieruit dus nog 3 kilometer naar Nadrin. Dit centrum doorwandelen om nadien rechts af te slaan naar het beginpunt. Een vermoeiende maar door de uitzichten mooie bonus aan deze afwisselende en prima wandeltocht.