2004 11 27 Oostende

In het "Wiener Caffee" te Oostende georganiseerd door Saca.
Onze webmaster Pascal signeerde zijn boek "Internet na 50".
Zo’n goede 2 maanden geleden hoorde ik eens over meetings spreken op de chat. Ik was daar wel eens benieuwd naar hoe dat ging, maar jammer genoeg was dat voor mij te ver.
Enkele chatters vroegen dan : waarom doe jij dat niet eens? Ik hoefde daar niet lang over na te denken. Ik beloofde van zodra ik een zaal had dat ik een meeting ging organiseren. In een week tijd was dat in orde.
Het waren lange 2 maanden maar uiteindelijk was die dag dan toch aangekomen.
Ik had de zaterdag geslapen tot 9.20 uur om toch maar fris aan te komen in Oostende.
’s Morgens wat eten en dan een lekker lui bad genomen , om 10.30 uur stond ik al klaar om te vertrekken, wat veel te vroeg was natuurlijk. Mijn zenuwprikkels deden al goed hun werk Dan nog maar wat op de chat om een babbeltje te slaan, die minuten moesten toch voorbij gaan hé.
De tijd was aangekomen om te vertrekken , ik vertrok vroeger dan gepland, mocht zeker niet te laat komen en wilde daar als eerste zijn.
Toen ik arriveerde ging ik eerst naar de uitbaters, toen ik mij omdraaide zag ik enkele mensen zitten. Ik zag toen dat die ene vrouw lore was aan haar naamkaartje. Ik was er al niet alleen , was echt blij haar te leren kennen en de mensen die mee waren ook. Ik heb dan een koffietje gedronken met hen.
Toen werd het 1.30 uur , ik ging aan de deur gaan zitten , wilde iedereen zien binnenkomen.
Toen zag ik marleentje, ik was echt blij, want ikzelf wist niet zo goed wat te doen.
Die zenuwen waren plots verdwenen, ik voelde mij echt op mijn gemak.
Dan ging het vlug, de mensen begonnen te arriveren, ik maar denken :”wie zou dat zijn ?”
Enkele uren later werd ik dan geroepen bij vake, ik moet zeggen , ik was echt ontroerd van de bloemen en het kaartje en het gedicht van sinjoor. Ik had zoiets nooit verwacht.
Nadien werd er dan gegeten en gedanst.
Ik heb een dag gehad die ik nooit meer zal vergeten en allemaal dankzij jullie.
Jullie zijn allemaal het zonnetje voor mij en dat meen ik
Nogmaals wil ik jullie allemaal bedanken om mij zo’n fijne dag te geven, ik wist niet dat het bestond. Jullie zijn echt mijn familie, want een familie heb ik niet en ben blij jullie allemaal te mogen kennen.
Ingrid (saca)


	2004 11 27 Oostende

	Weergave: Miniatuur \| Micro \| Galerij \| Galerij + tekst \| Foto \| Diashow		Fotograaf: chatmeetings